Er is een goede reden:
ZUS, vergeet u badpak ni!
:D
vrijdag 20 juni 2008
ZONZONZON
Waarom ik achterloop met mijn blogverhaaltjes?
Er is een goede reden:
ZUS, vergeet u badpak ni!
:D
Er is een goede reden:
ZUS, vergeet u badpak ni!
:D
woensdag 11 juni 2008
16 mei schattenjacht
PEP, het perugia-erasmus-clubje waar ik lid van ben, doet best wel leuke dingen. Zoals een heuse schattenjacht!!! (Schattenjacht is trouwens Schnitzeljacht in het duits. Ik ben fan!) Ik verkleedde mij voor de gelegenheid als piraat. Een mens vindt altijd wel een reden om ankeroorbellen aan te doen! We moesten verdeeld in teampjes allerlei grappige dingen (zoals kale mannen en olifanten) fotograferen in de stad en dan raadseltjes oplossen en pep-mensen zoeken enzo.
En als afsluiten en ultieme proef was er (na een aperitiefje...gelukkig) nog een dansjeswedstrijd. Een hylarische boel met daarna een knalfeest! olleee!
OHJA en mijn clubje kreeg een pintje voor originaliteit. Altijd leuk.
In alle gekte had ik ook een heleboel mensen uitgenodigd voor een etentje bij mij de dag erna, we hadden nog canneloni liggen van een andere keer. Gelukkig was de helft ervan te moe om te komen, en de andere helft moe genoeg om samen met mij lekker lui te eten.
Ook van de pannenkoekenbrunch op zondag kwam niet veel terecht, haha, zwakjes!
Team Slovakije!
En als afsluiten en ultieme proef was er (na een aperitiefje...gelukkig) nog een dansjeswedstrijd. Een hylarische boel met daarna een knalfeest! olleee!
OHJA en mijn clubje kreeg een pintje voor originaliteit. Altijd leuk.
In alle gekte had ik ook een heleboel mensen uitgenodigd voor een etentje bij mij de dag erna, we hadden nog canneloni liggen van een andere keer. Gelukkig was de helft ervan te moe om te komen, en de andere helft moe genoeg om samen met mij lekker lui te eten.
Ook van de pannenkoekenbrunch op zondag kwam niet veel terecht, haha, zwakjes!
Team Slovakije!
Ik ben een piraat!
Olifant
De Kale Man
Zoek een leeuw
15 mei-corsa dei ceri
Italianen houden van feest, dorpfeesten, aardbeifeesten, kaasfeesten en wijnfeesten, bratwurstfeesten, alles wat je wil. Maar 15 mei moet je naar Gubbio, want dan is het daar gróót feest.
Gubbio is een klein dorpje in de bergen van Umbrië, een misselijkmakende busrit vanuit Perugia. Die 15e mei reden we dus met een bus vol buitenlanders (Italianen hebben allemaal een auto) de bergen door, op naar het vreemdste dorpfeest dat ik ooit gezien heb. En geloof me, in Ecuador heb ik ook vreemde toestanden gezien.
In Gubbio hebben ze drie heiligen, waarvan de belangrijkste, San Uwaldo, gemummificeerd te bezichtigen is in de kerk. En katholiek als ze zijn, moet er voor die heiligen ook gefeest worden. En dat doen ze met een koers, maar geen gewone. Voor elke heilige is een soort houten kaars, drie meter hoog, dat op een houten staketsel gedragen wordt. Met die gevaarten lopen de mensen van Gubbio, die voor de gelegenheid allemaal dezelfde kleren aanhebben, als zotten door de minismalle straatjes. Voor iemand die er niet thuishoort en er niks van snapt (waaronder ik) komt het hier op neer: een heel dorp vol mensen, van 0 tot 100 jaar, in dezelfde pakken, die om de zoveel tijd beginnen te drummen en te gillen en dan komen er plots drie houten palen suuuupersnel voorbij gelopen. Vreemde bedoening, dat kan ik je verzekeren.
Op het einde van de dag lopen de koersers met die houten dingen een enorme berg op, naar de kerk van San Uwaldo, waarna er nog een groot feest volgt (helaas was dat na de laatste bus terug). Die koers omhoog hebben we niet meer gevolgd, maar voor wie lui is, en toch graag de berg van boven wil bekijken, was er gelukkig ook een kabelbaantje! Pret verzekerd!
Voor de officiële uitleg van dit feest: klik hier
Voor een filmpje:http: klik hier
Gubbio is een klein dorpje in de bergen van Umbrië, een misselijkmakende busrit vanuit Perugia. Die 15e mei reden we dus met een bus vol buitenlanders (Italianen hebben allemaal een auto) de bergen door, op naar het vreemdste dorpfeest dat ik ooit gezien heb. En geloof me, in Ecuador heb ik ook vreemde toestanden gezien.
In Gubbio hebben ze drie heiligen, waarvan de belangrijkste, San Uwaldo, gemummificeerd te bezichtigen is in de kerk. En katholiek als ze zijn, moet er voor die heiligen ook gefeest worden. En dat doen ze met een koers, maar geen gewone. Voor elke heilige is een soort houten kaars, drie meter hoog, dat op een houten staketsel gedragen wordt. Met die gevaarten lopen de mensen van Gubbio, die voor de gelegenheid allemaal dezelfde kleren aanhebben, als zotten door de minismalle straatjes. Voor iemand die er niet thuishoort en er niks van snapt (waaronder ik) komt het hier op neer: een heel dorp vol mensen, van 0 tot 100 jaar, in dezelfde pakken, die om de zoveel tijd beginnen te drummen en te gillen en dan komen er plots drie houten palen suuuupersnel voorbij gelopen. Vreemde bedoening, dat kan ik je verzekeren.
Op het einde van de dag lopen de koersers met die houten dingen een enorme berg op, naar de kerk van San Uwaldo, waarna er nog een groot feest volgt (helaas was dat na de laatste bus terug). Die koers omhoog hebben we niet meer gevolgd, maar voor wie lui is, en toch graag de berg van boven wil bekijken, was er gelukkig ook een kabelbaantje! Pret verzekerd!
Voor de officiële uitleg van dit feest: klik hier
Voor een filmpje:http: klik hier
vrijdag 6 juni 2008
BLOK
lieve lieve lezertjes
ik loop achter, ik weet het, ik weet het.
Maar ik heb een geldig excuus. De zon schijnt én het zijn examens. Een mens zou voor minder geen zin hebben om te bloggen, als je al heel de dag moet blokken. haha.
Maar geen zorg, het is hier blok op zijn italiaans. Of liever gezegd: blok op zijn greets in italië.
Het zit hem allemaal in de pauzes... als die goed zitten, zit de rest perfect.
Dit was vandaag:
We beginnen bij het ontbijt, verse koffie, maandenoude libelle erbij, lekkere pompelmoes,...
na wat blokken is het tijd voor pauze 1: tijd voor wat dingetjes te regelen in het centrum, en tijd voor zon! en ijskoude koffie op een terrasje, want in het centrum kom je altijd wel wat shoppende vriendinnen tegen die toe zijn aan een koffietje.
Na nog (een klein beetje) blokken is het tijd voor pauze 2: de middagpauze! pizzabroodjes met artichokkenharten en gedroogde tomaatjes en ricotta... hmmmm en als dessertje, verse meloen, lekker zoet vanop de markt. Ik word al bijna Italiaans. Bokes 'smiddags, ik weet al bijna niet meer hoe dat moet.
Nog een beetje blokken en dan pauze 3: tijd voor een "frisse" neus a.k.a. zonnen in het park.
tussendoor koffietjes en chocolade, en wie weet wat voor lekkers er vanavond nog te wachten staat.
Wat een luizenleventje.
Maar om mijn achterstand wat in te halen, hmmm heb ik nog een pakje werk. Enkel de hoogtepunten dus....
WORDT VERVOLGD
ik loop achter, ik weet het, ik weet het.
Maar ik heb een geldig excuus. De zon schijnt én het zijn examens. Een mens zou voor minder geen zin hebben om te bloggen, als je al heel de dag moet blokken. haha.
Maar geen zorg, het is hier blok op zijn italiaans. Of liever gezegd: blok op zijn greets in italië.
Het zit hem allemaal in de pauzes... als die goed zitten, zit de rest perfect.
Dit was vandaag:
We beginnen bij het ontbijt, verse koffie, maandenoude libelle erbij, lekkere pompelmoes,...
na wat blokken is het tijd voor pauze 1: tijd voor wat dingetjes te regelen in het centrum, en tijd voor zon! en ijskoude koffie op een terrasje, want in het centrum kom je altijd wel wat shoppende vriendinnen tegen die toe zijn aan een koffietje.
Na nog (een klein beetje) blokken is het tijd voor pauze 2: de middagpauze! pizzabroodjes met artichokkenharten en gedroogde tomaatjes en ricotta... hmmmm en als dessertje, verse meloen, lekker zoet vanop de markt. Ik word al bijna Italiaans. Bokes 'smiddags, ik weet al bijna niet meer hoe dat moet.
Nog een beetje blokken en dan pauze 3: tijd voor een "frisse" neus a.k.a. zonnen in het park.
tussendoor koffietjes en chocolade, en wie weet wat voor lekkers er vanavond nog te wachten staat.
Wat een luizenleventje.
Maar om mijn achterstand wat in te halen, hmmm heb ik nog een pakje werk. Enkel de hoogtepunten dus....
WORDT VERVOLGD
Abonneren op:
Reacties (Atom)
