aangekomen!!

Stijf van uuuren vliegtuig, draaierig van de hoogte en om 6 uur smorgens al klaarwakker door jetlags en biologische klokken en meer van dat leuks, maar wat telt is, we zijn eindelijk aangekomen in Ecuador!

Gisterenochtend vroeg vertrokken we op zaventem, met twee oneindige vluchten voor de boeg.
We hadden geluk en maar een beetje wolken, want geloof me vrij, Groenland en De caraiben zijn vanuit de lucht best indrukwekkend!
In atlanta maakten we kennis met onze goede vrienden van de Amerikaanse emigratiedienst. Dat is pas je welkom voelen! Vingerafdrukken en irisscans en akelige manneetjes die op je roepen. En dat terwijl we helemaal niet in de Amerika wilden zijn. Heel die luchthaven is daar trouwens een gekte! Het loopt daar vol met dikke zwarte amerikanen in donkerblauwe uniformpjes die de hele dag niets anders moeten doen als roepend het toeristenverkeer regelen.
"Keep going keep runnnnnning NOW stop! ok, you, go there, wait there, show your passport 100 times!"

Gelukkig hadden we wat vertragen en moesten we door al dat douanegedoe bijna niet meer wachten voor de final flight, Altanta-Quito! Grappige stewards, een schoon zonsondergankske en een adembenemende landing by night in het aeropuerto Mariscal Sucre, en daar warn we dan: einded lijk weer in Ecuador!

En voila, hier zit ik dan, in een schattig hotelletje, met een doolhof van gangetjes en trappetjes en verandatjes en salonnetjes in een schattig straatje vlak bij de hippe buurt. De eerste coctails hebben we al achter de slokdarm (voor Lynn en Greet een sapje astublieft, een beetje dizzy van de hoogte) en dee hotelmevrouw staat hier in de keuken naast me een heerlijk ontbijtje klaar de maken.
Het programma voor de volgende dagen: Quito bezoeken, en dan trekken we richting oerwoud!

to be continued....

Belgique?

De italiaanse pret liep ten einde.
Ik ben intussen, na een tussenstopje in Barcelona, al weer tijdje terug in België. Oude verhalen over Italië kon je dus de voorbije weken live bij mij horen, die nog uitschrijven heeft geen zin meer. Maar het is hier veel te koud naar mijn goesting. Te veel regen. Te weinig strand. Dus vertrekken we zondag richting evenaar.
De familie Nelles goes Tripping. Een maandje Ecuador. Onze avonturen vind je (misschien) hier.