Spaghetti blogognaise

DAN
Gingen we naar Atacames, het Lloret de mar van Ecuador! We kwamen aan op vrijdagavond, tegelijk met hordes Ecuadorianen die het weekend aan de zee kwamen doorbrengen. Het was dus wel eventjes zoeken naar een hotel, maar gelukkig wist ik nog een leuk hotelletje met een stiekeme kamer die ze normaal niet verhuren: Een houten krotje maar met twee grote klapdeuren naar een enorm terras met zicht op zee en hangmatten. Ideaal. Helaas waren er maar 5 bedden, maar de papa vond de hangmat ook wel aanlokkelijk, dus sliep hij maar drie nachten buiten onder een muggennetteke. Het stadje zelf was echt mierennest, met veeeeel kraampjes en veeeeeel mensen en auto´s en chaos!
Het waren ook net feesten in Atacames dus waren we net op tijd om de feeststoet te zien voorbijkomen, met verklede kindjes en de kandidaten voor Miss Atacames, fake lachende grietjes op pick-ups!

´s Avonds gingen we dansen! Het strand staat daar vol met cocktailbars vol reggaetonnende mensen, alle dagen feest! Daar konden we moeilijk aan weerstaan! Gelukkig leerden we een hilarische Ecuadoriaanse griet kennen, die ons met ons kont leerde schudden in geweldig engels. En uitgaan op het strand is zalig, zoveel is zeker!
Het leukste aande kust zijn ook de lome dagen, lang uitslapen, wakker worden en recht de zee in duiken, uitgebreid gan ontbijten, heeel de dag achter oorbellen winkelen (Lynn en ik toch) of op het strand winkelen. Wie zich dan nog verveeld kan gerust heel de dag bezig zijn met naar ecuadorianen op het strand te kijken, want die zijn om je ziek te lachen. De meesten kunnen niet zwemmen dus echt in zee gaan is er niet bij. \wat ze wel zalig vinden is massaal als aangespoelde walvissen in de branding liggen. Liefst met kleren en al aan. Oude mevrouwtjes dan nog liefst met witte t-shirts. Als ze dat dan beu zijn gaan ze, met die natte kleren, op het strand modderputten graven om daarin dan te ploeteren, om op het einde van de dag vol zandmodder in ellenlange rijen te gaan staan voor de drie stranddouches. Een heerlijk dagje uit! Roel en Jasper hebben zich alvast een hele dag geamuseerd met hen nadoen. Foto's zijn beschikbaar vanaf vrijdag.
Na een goed pizzatje gingen we nog maar eens uit dansen. Helaas konden de Ecuadorianen niet van Lynn afblijven (Waarom is da u lief? Dans toch met ons!) dus maakten we met leukere mensen een vuurtje op het strand. Plastieke bekertjes zijn prima aanmaakhout by the way.

De volgende dag maakten we een wandeling vanuit onze baai , door allerlei gaatjes in de rotsen naar het dorpje in de volgende baai. Onde\rweg kwamen we voorbij een paar kokospalmen, waar we zoiezo in moesten proberen te klimmen. Jasper geraakte best hoog maar helaas werden de kokosnoten zelf zwaar bewaakt door agressieve reuzemieren! Aangenaam! We kwamen ook voorbij een paar vissersboten die uitgeladen werden op het strand, en waar geschift veel pelikanen en fregatvogels rondzwermden. Een leuk spelletje: visjes in de lucht gooien en kijken hoe de vogels duiken!
Onze laatste avond aan de kust wilden we nog eens goed van de goedkope zeevruchten profiteren dus gingen we voor de gigaschotels waar we al een paar dagen op aan het loenzen waren. Jaaa en gegeten hebben we. Tot onze buikjes rond stonden. 's Avonds gingen we nog ff uit met onze Ecuadoriaanse vriendin van de eerste avond en hing ik nog wat op het strand met vrienden van mijn vorige bezoekjes.

De dag erop moesten we weer vertrekken. We wilden eigenlijk naar Mindo, een dorpje in het nevelwoud, maar dus busproblemen besloten we maar ineens door te rijden naar Quito. Dus hier zitten we weer in ons hotel van de eerste dagen, met een frigo vol fruit van de markt (vanavond megafruitsla met verse milkshake en nog meer lekkers.
Morgen hangen we hier nog wat rond en tegen de avond stappen we op het vliegtuig voor zo'n 30 uur reizen. Vrijdag ochtend zijn we om 9 uur weer op Zaventem, met de Deltavlucht vanuit new york, new york. Wie ons wil komen halen is welkem, maar zie dat je ons herkent, want we zien goe bruin!

the end.