Spaghetti blogognaise

Vrijdag verjaarde PEP a.k.a. Perugia Erasmus Project. Hun flyer beloofde feest en een fototentoonstelling en yeahhhhh. Wat helaas een veel te grote zaal met 5 japanners, hapjes en cola en een powerpointje bleek te zijn. Maar gelukkig waren wij er ook! En met evenveel goesting in een verjaardagsfeestje als de italiaanse organisatoren van Pep zelf. Dus die avond, de tweede poging om hun een-jarig bestaan te vieren. Deze keer met succes. En met champagne. En een goede combinatie van Italianen en buitenlanders, want slechts 1 van de twee op een avond kan soms wat te veel zijn. Teveel italiaans. of teveel Buitenlands.
Dus goed conceptje daar, moeten we onthouden!

Dit weekend waren/zijn het verkiezingen in Italië. Wie of wat het wordt valt nog af te wachten, maar iedereen die ik ken is tegen Berlusconi. Al bij al is het hier redelijk rustig, geen vreemde optochten dag in dag uit, zoals in Ecuador. Enkel heel saaie televisie en heel veel grappige beloftes, zoals: stem op ons! want wij willen twee voetbalstadions in Rome! Komaan geef toe, daar stemt iedereen toch zoiezóóó op!
En extra rustig was het hier in huis, want alle italianen zijn naar huis om te gaan stemmen. Dus deed ik een kleine opendeurdag "crash maar bij greet voor het weekend" voor mijn vriendinnetjes. Etentjes en tapdansen in de keuken en spelletjesnamiddag (haha, presidenten!! Da vond ik een goeike van mijn eigen) met soep. Heel het weekend mensen op bezoek. Geweldig.
Oh en toen was het vandaag! Eindelijk mijn eigen verhaaltjes bijgebeend. Morgen vertrek ik naar Barceloooona! dus meer nieuws over een week!



liefs!